کتاب جزیره سبز اثر هادی عادل پور نشر زرین اندیشمند

به پنجره‌های پر خون غرورم دوباره و صد باره خنجرم را فرو می‌کنم به تمام لحظه‌هایی که مغرورانه و با فخر روی زمین حرکت کردم ! با دستان خودم تمام اجزای بافته روحم را میشکافم رَج به رَج و رشته به رشته ، دستانم غرق خون خودم است ، به آینه‌ها که ایستاده به تماشای من ، غرق در خون ، انعکاس من را ترسیم می‌کنند با سکوت، خیره نگاه می‌کنم ! مرغ دلم از من پرواز کرد و خشونتم را با خود برد ، آینه‌ها فرو ریخت و من خلق شدم، صبور، آرام ، بخشند و بینا و نور رحمت از آسمان به سمت من روانه شد و من حس خنکای عمیقی را از بیرون به نفس فرونشان می‌کنم . زخم‌هایم خوب شده ولی من خودم را در کالبد جدید یافته‌ام این بار به جزئیات !و خودم را دوست دارم، این مَنه از میان لجن و خاک تکانده، مَنه جدید را بغل می‌کند، در من میخندد، با من همراه است، همه جا، هیچ‌وقت شکایتی نمی‌کند ، من متولد شده‌ام در پاس آخر شبانگاهان و در رقص نیلوفری ستارگان بیابان‌های زمین که خوب باشم ، خوب خودم ، چقدر بی دروغ و منم‌های الکی بهتر و زیبا شده‌ام، این مرگ زیبایی پوشالی من است، مَنه پوشالی می‌سوزد، غفلت‌ها مرور شده‌اند، آموخته‌ها نمایان‌تر، رنج مرا صیقلی کرد و طراوت مرا نمایان کرد ، مبارکم شد.