کتاب یادداشت های رمان ابله اثر فئودور داستایفسکی انتشارات نیلوفر

فئودور داستایفسکی

9786227720501

نیلوفر

رمان

رقعی

شومیز

رمان ابله، اثری از داستایفسکی، به عنوان یک رمان روانشناختی و فلسفی، زمینه‌ای غنی برای تحلیل از منظر اگزیستانسیالیسم فراهم می‌کند. داستایفسکی در این رمان به کاوش در مسائل بنیادین وجود انسان مانند معنا، آزادی و مسئولیت می‌پردازد. شخصیت اصلی، پرنس میشکین، فردی منزوی و متفاوت است که با احساس پوچی و بیهودگی وجود دست و پنجه نرم می‌کند. این وضعیت، فردیت و منحصر به فرد بودن انسان، یکی از مفاهیم اصلی اگزیستانسیالیسم را برجسته می‌کند. شخصیت‌ها به دنبال یافتن معنایی برای زندگی خود هستند و در مواجهه با تصمیمات مهم، با مسئله آزادی و مسئولیت روبرو می‌شوند. این جستجو برای معنا و آزادی اراده، از ویژگی‌های بارز آثار اگزیستانسیالیستی است. رمان ابله، با پرداختن به موضوعاتی همچون فردیت، پوچی، معنا و آزادی، به خواننده این امکان را می‌دهد تا به عمق وجود انسان و چالش‌های آن پی ببرد. این رمان، با زبانی روان و شخصیت‌پردازی عمیق، به یکی از آثار کلاسیک ادبیات جهان تبدیل شده است .

بنظرم این رمان می خواد بگه که نباید پاکی و صداقت هر کسی رو بطور صد در صد باور کنیم. حتی اگر واقعا قصد و نیت بدی نداشته باشه، امکان داره در ناخوداگاهش افکار وحشتناکی خوابیده باشه رمان خوبیه و پیشنهاد می کنم بخونیدش

هیچوقت از رمان‌های داستایفسکی خسته نخواهید شد همه‌ی آثار او با هدفی مشخص دنبال میشود همانگونه که در رمان ابله شاهد بودیم. نویسنده دنیای تاریک و غرق در پلیدی زمینی را در مقابل دنیایی زیبا با اخلاق و منش خدایی قرار میدهد. در دنیای زمینی هیچ خبری از اخلاق و شعور در اکثریت انسانها نیست و به درنده خویی عادت کرده‌اند به دم دمی مزاج بودن به خیانت به هوس بازی به دزدی و خون ریزی در واقع انسانهای زمینی حاضر در داستان برده‌ی خوی حیوانی هستند و چنان در آن غرق شده‌اند که اگر کسی خارج از این چهارچوب قرار بگیرد ابله می‌انگارندش. پرنس در جایگاه انسانی عاری از گناه قرار میگیرد که با بدی رابطه‌ای ندارد همه‌ی صفات پرنس با چهارچوب‌های اخلاقی انسانهای زمینی در تضاد است و نه تنها جذابیتی برایشان ندارد بلکه مسخره‌اش میکنند این تقابل نور و تاریکیست و قطعا در داستان تاریکی قدرت بیشتری دارد و نور شانسی در مقابل این حجم عظیم از پلیدی ندارد و همانطور که در داستان شاهد بودیم در نهایت تاریکی بر نور غلبه کرد. یک جمله در کل این داستان بیشتر از همه به دل من نشست جایی که یوینی پابلوویچ به پرنس میگوید ساختن بهشت روی زمین کار آسانی نیست. این جمله همه‌ی نتیجه گیری است که از کل کتاب میتوان کرد. نظر شخصی خودم و البته شخص خودم هم این است و اضافه میکنم کسی که بخواهد بهشت واقعی را روی زمین بسازد وقتی زمینی‌ها ب هر دلیلی این بهشت را خلاف منافع خود میبینند مسلما موفق نخواهد بود و خود نیز به آتش زمینی‌ها خواهد سوخت پس من هم با همه‌ی شخصیتهای کتاب موافقم که پرنس ابلهی بیش نبود چون من هم یکی از همین زمینی‌ها هستم.

ببخشید رمان ابله با یادداشت های رمان ابله فرق دارد؟ دو رمان مختلف هستن؟؟

چند صفحه است؟