کتاب کتاب قصه گویی که به قصه هایش گوش نمی کرد اثر فرشته جباری نیک نشر متخصصان

امروزه با وجود عصرتکنولوژی همچنان کودکان پیشتاز شنیدن و خواندن کتاب¬های قصه هستند. کودک قابلیت این را دارد تا با همه¬ی شخصیت¬های داستانی همزادپنداری کند یا به عبارتی این تنها کودک است که خود را با تمام وجود جای شخصیت¬های داستانی قرار می¬دهد و احساسات و عواطف مختلفی را طی خوانش و شنیدن ماجرای یک قصه تجربه می¬کند. به¬همین دلیل است که کودکان در طی قصه¬گویی سوال¬هایی که با کلمه¬های «چرا، مادر یا پدرش کجا بود و چه شد»، را مطرح می¬کنند. یک داستان خوب، ذهن کودک را به چالش می-کشد و باعث می¬شود تا نظرهای مختلفی از سوی وی ارائه شود، حتی ممکن است یک کودک طی شنیدن یک داستان نتواند تا انتهای داستان شکیبایی کند و سریعاً باید احساسات خود را ابراز کند. بنابراین قصه¬ها نقش بسیار اساسی در رشد ذهنی و عاطفی کودک دارد. کتاب «قصه¬گویی که به قصه¬هایش گوش نمی¬کرد» سعی بر آن دارد تا با محور قرار دادن آقای جیم در نقش یک بزرگسال قصه¬گو به¬عنوان نقش اصلی، تعاملی بین کودک و بزرگسال به وجود آورد. کودکان در این داستان شنونده¬های خوبی هستند که هرچه از قصه¬گو می¬شنوند به آن عمل می¬کنند. یکی از مهمترین هدف¬های این داستان تمرکز بر یکی از حواس پنجگانه یعنی حس شنوایی است.