کتاب همینگوی خبرنگار اثر ویلیام وایت

کتاب «همینگوی خبرنگار» نوشتهی «ویلیام وایت» و ترجمهی «کیهان بهمنی» است. این کتاب در پنج بخش با نامهای «خبرنویسی: 1920-1924»، «اسکوایر: 1933-1936»، «جنگهای داخلی اسپانیا: 1937-1939»، «جنگ جهانی دوم: 1941-1944» و «پس از جنگها: 1949-1956» تدوین شده است. در بخش «همینگوی به معرفی نیاز ندارد» میخوانید: «همینگوی در مقام یکی از مشهورترین نویسندگان نسل خود، برای خوانندگان معاصر نیازی به معرفی ندارد، اما کتاب "همینگوی خبرنگار" شامل یکسوم از مقالههای چاپشدهی این نویسنده در روزنامهها و مجلههای مختلف بین سالهای 1920 تا 1956 است، نیازمند اندکی توضیح است. همینگوی در سالهای آغاز کار نویسندگیاش و کمی پیش از سال 1931 در نامهای خطاب به لوییس هنری، منتقد و کتابشناس مینویسد: "مطالبی که برای روزنامهها نوشتهام... ربطی به نوشتههای دیگرم ندارد چون داستان این نوشتهها چیز دیگری است... این اولین حق هر نویسندهی دستبهقلمی است که خودش انتخاب کند چه مطالبی را چاپ کند و چه مطالبی را چاپ نکند. اگر شما از آن دسته نویسندگانی هستید که از راه کسب مهارت نویسندگی، نوشتن برای روزنامهها، نوشتن مطلب برای رساندن آن به ضربالاجل و نه مطلبی برای همه ادوار، امرارمعاش میکنید، دیگرکسی حق ندارد در لابهلای نوشتههای ژورنالیستی شما کندوکاو کند و مطالبی را بیرون بکشد که از آنها بر ضد بهترین آثار غیرژورنالیستیتان استفاده کند." چنین دیدگاهی در تمایز قایلشدن میان آثار داستانی و مطالب منتشرشده در روزنامهها توسط یک نویسنده، کاملا منطقی است. بااینوجود همینگوی بیش از چهل سال کار نویسندگی دقیقا از همان مطالب ژورنالیستی برای نوشتن داستانهای کوتاه خود بهره میگرفت: او پیشتر مطالبی را که برای روزنامهها و مجلهها نوشته بود برداشته و بدون کوچکترین تغییری بهعنوان داستان کوتاه در قالب مجموعه داستان چاپ میکرد.» کتاب حاضر را انتشارات «ثالث» منتشر کرده است.