مجسمه تندیس و پیکره شهریار مدل سردیس عطار نیشابوری کد M360

عطار نیشابوری، یکی از شاعران و عارفان نام‌آور ایران در قرن ششم و هفتم هجری قمری است. عطار مردی پرکار و فعال بود؛ چه در آن زمان که به شغل عطاری و طبابت اشتغال داشته، چه در دوران پیری خود که به گوشه‌گیری از خلق زمانه پرداخته و به سرودن و نوشتن آثار منظوم و منثور خود مشغول بوده است. عطار، یکی از شاعران بزرگ متصوفه و از مردان نام‌آور تاریخ ادبیات ایران است. سخن او ساده و گیراست. او برای بیان مقاصد عرفانی خود بهترین راه را که همان آوردن کلام ساده و خالی از هرگونه آرایش است، انتخاب کرده است. ارتفاع سردیس عطار 38 سانتی‌متر، وزن آن حدود یک‌و‌نیم کیلوگرم و جنس آن از فایبرگلاس است. این سردیس که سر عطار نیشابوری رانشان می‌دهد، در کارگاه «تندیس و پیکره‌سازی شهریار» ساخته شده است. مجسمه‌ها می توانند از هر جنسی باشند، می‌توانند در هر اندازه و شکلی باشند، پیچیده یا ساده باشند. اما به طور قطع هر کدام پیامی برایمان دارند. می‎توانند قهرمان‌های اساطیری باشند که در داستان‌ها اسمشان را شنیده‌ایم، یا می‌توانند شکل‌های ساده هندسی باشند. می‌توانند پیکره شاعر محبوبی بر سر میدان شلوغ شهر باشند، یا حتی پرنده‌ سفالی روی طاقچه. مجسمه‌ها مثل سفر می‌مانند. سفری از زندگی روزمره به سوی احساس و اندیشه، به سوی زیبایی و از همه مهم‌تر به سوی گفتگوی تمدن‌ها، فرهنگ‌ها و اندیشه‌های مختلف و متفاوت با یکدیگر. مجسمه‌ها می‌توانند بیانگر یک اندیشه، فرهنگ یا تمدن باشد. فرهنگ و اندیشه‌ای که گاهی اوقات از قرن‌های گذشته با انسان سخن می‌گوید.