کتاب مرد بی زبان اثر دیه گو مارانی

کتاب «مرد بی‌زبان» نوشته‌ی «دیه گو مارانی» و ترجمه‌ی «مجتبی ویسی» است. در توضیحات پشت جلد کتاب آمده است: «اگر روزی بیدار شویم و بفهمیم هیچ به یاد نمی‌آوریم، چه می‌کنیم؟ نه خود را بشناسیم، نه اطرافیان؛ نه مکان را بشناسیم، نه سرزمینی که در آن به سر می‌بریم؛ حتی زبان‌مان را به یاد نیاوریم، نتوانیم حرف بزنیم. در آن صورت، با فراموشی، با فقدان چه می‌کنیم؟ هویت‌مان چه می‌شود؟ از کجا به هستی خود معنا می‌بخشیم؟ به ارتباط، به فرهنگ، به ماهیت چه‌گونه می‌رسیم؟ دیه‌گو مارانی، رمان‌نویس، مترجم و مقاله‌نویس ایتالیایی در سال ۱۹۵۹ در "فرارا" به دنیا آمد و تابه‌حال هشت رمان به چاپ رسانده است که معروف‌ترین آن‌ها همین "مرد بی زبان" (دستور زبان فنلاندی) بوده که به چندین زبان ترجمه شده و جایزه ادبی "گرینتزانه کاوور" را نیز نصیب او کرده است. از رمان‌های دیگر او می‌توان به ماجراهای بازرس کابیلو، مترجم و آخرین ووستاک اشاره کرد. آخرین رمانش، تا به امروز، با عنوان "سگ خدا" در سال ۲۰۱۲ به چاپ رسید.» در بخشی از داستان می‌خوانیم: «بعد از یک ساعت یا کمی بیشتر دوباره چشمانم را باز کردم. خسته‌تر از آن بودم که دچار هول و هراس شوم و دردمندتر از آن که دوباره خواب به چشمانم بیاید. چراغ خواب بر دیوارهای زردرنگ و فلزی راهرو نور می‌تاباند. بالا و پایین رفتن کشتی، پنجره سیاه، همه چیز دست به دست هم داده بودند تا احساس غرق شدن تدریجی در گرداب، در سیاهی و در ورطه‌ای سرد، پر از جانداران هیولاوار دریایی، را به من القا کنند.» این کتاب را نشر «آموت» منتشر کرده است.