کتاب شهسواران کوهسار اثر ماری ترز

کتاب «شهسواران کوهسار» نوشته‌ی «ماری ترز» و ترجمه‌ی «محمدشبها» است. قسمت‌هایی از کتاب را می‌خوانیم: «غروب همان روز به دیدار "خسروخان" رفتم. در گذشته بارها با هم در باغ‌های قشقایی "باغ ارم" قدم زده بودیم و تنه‌های عظیم کاج‌های صد ساله و کهن سال‌ترین و بلندترین و زیباترین سروهای ایران را ستوده بودیم. آن شب خوشحال بودم که نه به عنوان جهانگرد بلکه به در مقدم میهمان به آنجا وارد می‌شوم! گرچه در دیدارهای قبل شیفته معماری و تزئینات این عمارت شده بودم اما به داخل آن نرفته بودم. این عمارت در واقع قصر کوچکی است که در زمان فتحعلی شاه قاجار به دست یکی از اسلاف ناصرخان بنا شد و پدربزرگ ناصرخان آن را به اتمام رسانید...»، «در تلگرام ناصرخان دکر شده بود که او روز ورود ما فیروزآباد را ترک خواهد کرد. نمی‌دانم برنامه‌اش را به خاطر ما به هم زده بود یا بنا به مسائل سیاسی؟ آن شب ناصرخان بسیار گرفته به نظر می‌آمد. لحظه‌ی مهمی بود در تهران قرار بود نخست وزیر سخنرانی کند. رادیو همواره روشن بود. ناصرخان آینده‌اش را در مخاطره می‌دید. پدرش در زندان رضاشاه پهلوی جان سپرده و خودش نیز شش سال از جوانی‌اش را در اسارت و تبعید گذرانده است. آن شب ناصرخان با ما رک و صریح صحبت کرد. گفت که ایلات دارند خشمگین می‌شوند. برای همین می‌خواست نزدشان برود , آرامشان سازد و ...» این کتاب را انتشارات «نیلا» منتشر کرده است.