کتاب در آغوش باران اثر نسرین ثامنی

رمان «در آغوش باران» را «نسرین ثامنی» نوشته است. در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «از حرارت مطبوع آبی که از دوش بر سر و بدنم می‌ریخت دچار لذت وافری بودم. عروسکم را محکم در آغوشم می فشردم. دلم می‌خواست زمان بیشتری را به آب تنی و بازی بگذرانم و در فرصت به دست آمده عروسکم را بشویم اما مادر مرتب به موهایم چنگ می‌زد و مرا از هر عملی باز می‌داشت. اعتراض‌کنان سرم را پس زدم و گفتم: _مامان بذار خودم اینکارو بکنم. دیگه بزرگ شدم، یاد گرفتم که چطوری باید خودمو بشورم. مادر با کف هر دو دست سرم را ماساژ داد و گفت: _نه بهاره وقت نداریم، باید عجله کنیم. بابا منتظر ماست. مادر با عجله مرا شست. تنم را با حوله خشک کرد. لباسم را پوشاند. در حمام را باز کرد و با فشار ملایمی مرا به بیرون هل داد. پدر به طرفم آمد، آب هنوز از لابه‌لای موهای بلندم می‌چکید. پدر با حوله موهایم را خشک کرد و من فریاد زدم: _آخ یه کم یواش‌تر، دردم گرفت. مامان بهتر از شما خشک می‌کنه. لبخندی زد و به شوخی گفت: _اگه این کاره نبود که مامان نمی‌شد! بیا تموم شد، حالا حوله تو بگیر، یه گوشه بشین تا ما آماده بشیم. روی مخده نشستم و با حوله موهای عروسکم را که ظاهر خنده داری پیدا کرده بود خشک کردم. لحظاتی بعد مادرم هم آمد. تمام کارهایش شتاب زده بود. ساک‌ها را می‌چید و در همان حال مرتب سر پدر غر می‌زد: _خدا کنه چیزی رو فراموش نکرده باشم. نمی‌شد یه روز زودتر تصمیم بگیری؟ همیشه آخرین لحظه یاد کارات می‌افتی. پدر با خونسردی همیشگی خود پاسخ داد: _زیاد عجله نکن خانم، فعلا یکی دو ساعتی فرصت داریم. مادر در حین جمع‌آوری وسایل جواب داد: روز حرکت کنیم بهتره،می‌خوام تا شب نشده برسیم. پدر برخاست و گفت: _هرجور میل خودته،پس بذار کمکت کنم.» این کتاب را انتشارات «پگاه» منتشر کرده است.