کتاب گوشه نشین اثر اوژن یونسکو

کتاب «گوشه نشین» اثر «اوژن یونسکو» و ترجمه‌ی «بهاره مرادی» است. ناشر درباره‌ی کتاب آورده است: «رمان گوشه‌نشین چگالیده‌ای عالی از تمام شخصیت‌های برجسته یونسکو در نمایشنامه‌هایش است. وی در این رمانِ فلسفی‌ـ‌روانشناختی، به نفوذی عمیق‌تر در روان شخصیت‌های خود و کاوشی دقیق‌تر در حیطه‌های پوچ زندگی پرداخته است. ارثیه ناگهانی این امکان را به قهرمان رمان می‌دهد که شغل بی‌اهمیت و کسل‌کننده‌اش در اداره‌ای گمنام را ول کند. او دیگر کاری ندارد جز این‌که سعی کند از زندگی لذت ببرد. این اتفاق برای او تبدیل می‌شود به روند آشنایی با تجربه مرگ. او در جستجوی فراموشی است. اندوهش از دانستن این‌که قوی‌ترین احساس ما احساس ضعف ماست و این‌که در هر چیزی قدرت معجزه‌ای نهفته است، وجهه‌ایی صوفیانه به او می‌بخشد.این اثر هم قصه است، هم رمانی که خوب می‌داند چگونه داستان انسان‌هایی را که اصلاً داستانی ندارند، و وصیتنامه روحی نویسنده اثر قاتل بی مواجب (یکی از نمایشنامه‌های یونسکو) را نقل کند.» در قسمتی از داستان می‌خوانیم: «زدم بیرون. با نشاط و سوت زنان دو طبقه و نیم پایین رفتم. سپس متوقف شدم. باید توجهی به خانم سرایدار می‌کردم. با حالتی لایق و احترام‌آمیز. به آرامی و نسبتا رسمی آخرین قدم‌ها را پایین رفتم. خانم سرایدار فرصت کنار زدن پرده ها را از دست نداد، لای در را برای نگاه کردن به من با نگاهی خشک و جدی باز کرد. با خودم گفتم که از این به بعد سعی می‌کنم نوک پا راه بروم. با کم‌رویی به او سلام کردم و این قضیه عصبانی‌ام کرد چون با خودم گفتم او به هر حال کارمند من است و من نباید این حس بد را داشته باشم.» این کتاب را انتشارات «ققنوس» منتشر کرده است.