کتاب قلعه حیوانات اثر جورج اورول انتشارات فراهنر

رمان قلعه حیوانات زبانی ساده، طنز آمیز، سرگرم کننده و جذاب دارد. این در حالی است که بر اساس سبک‌شناسی، دارای سبک نمادین و سمبلیک است. نویسنده به‌گونه ی داستان را خلق کرده که مخاطب با خواندن آن به موضوع اصلی آن که مدنظر نویسنده است، پی می‌برد. نویسنده با صراحت و شجاعت کامل احساسات شخصی خود را در قالب این رمان وارد کرده است. شاید شما هم در پایان به این نتیجه برسید که بهتر بود نویسنده کمی مفصل‌تر به بیان داستان و حواشی آن می‌پرداخت. زیرا که امکان ادامه داستان به شکل پر ماجراتر و جنجالی‌تر وجود داشت. جملات بسیار پرمغز و زیبایی در خلال داستان از زبان حیوانات مطرح شده است که برای ما انسان‌ها بسیار آموزنده و مفید است. شاید واقعاً یهتر است این جملات را از زبان حیوانات بشنویم. در بین این جملات بی‌نظیر و تا حدودی طنز‌آمیز و نمکین جمله ی جناب بنجامین الاغ که می‌گوید: «خدا به من دمی عطا کرد که مگس‌ها را برانم ولی کاش نه دمی داشتم و نه مگسی آفریده می‌شد.» یکی از آن جملات پر مغز و با مفهوم است. جمله‌ی دیگری در بین جملات این داستان آمده است که منطبق با جامعه آن‌روز نویسنده است: «تنها بنجامین معتقد بود که جزئیات زندگی طولانی‌اش را به‌خاطر دارد و می‌داند همه‌چیز همان است که همیشه بوده و بعد ها نیز به همین منوال خواهد بود، زندگی نه بدتر می‌شود و نه بهتر او می‌گفت گرسنگی و مشقت قوانین لا‌یتغیر زندگی است.» شاید معنای این جملات این باشدکه انقلاب کارگری بر پایه نظام کمونیسم پایدار نخواهد بود. نویسنده با زبانی ساده و گیرا به‌خوبی توانسته است فقر و استبداد حاکم بر جامعه خودش را آن‌طور که شایسته بود، توصیف کند، جامعه‌ای که در آن علی‌رغم ظلم و ستم آشکار به‌دلیل عدم‌آگاهی و یا به دلیل عدم آزادی بیان، هیچ‌کس حق اعتراض به رژیم مستکبر را نداشته و در آن به حداقل امکانات نیز برخوردار نبوده است. به‌عبارت‌دیگر نویسنده به‌گونه‌ای طرح داستان نموده که ناخود‌آگاه ذهن مخاطب را برای پیدا کردن این شخصیت ها و افراد در جامعه روز خود فعال کند. با خواندن این رمان به‌خوبی می‌توان دریافت که هدف نویسنده انتقاد از انقلاب کارگری پرولتاریا تحت نظام سرمایه‌داری کمونیسم شوروی سابق به نمایندگی لنین و به ویژه استالین بود. شاید از نظر نویسنده، هیچ‌یک از شخصیت‌‌های قلعه صفت مطلقی ندارد.