کتاب تاریخ نگاری فارسی اثر جولی اسکات میثمی

پژوهش‌هایی که در حوزه تاریخ ایران پس از اسلام، به ویژه در نخستین ادوار آن (پیش از مغول)، صورت گرفته‌اند غالب مبتنی بر منابع عربی بوده و پژوهشگران کمتر به منابع فارسی توجهی نشان داده‌اند. در این کتاب تاریخ نگاری فارسی و اهمیت آن در طول تقریبا سه قرن (قرن‌های دهم تا دوازدهم میلادی / چهارم تا ششم هجری قمری) به دقت بررسی و کوشش شده است تا علل پیدایش تاریخ نگاری فارسی و پیوند آن با تاریخ نگاری عربی و تاریخ نگاری در ایران پیش از اسلام مشخص شود. سبک و شیوه بیان، علت گزینش رویدادها، انگیزه مورخان، ممدوحان و مخاطبان آن‌ها، و نیز این نکته که مورخان فارسی زبان اصولا درباره شایستگی زبان فارسی برای بیان موضوعات عالمانه چه نگرشی داشته‌اند از دیگر مباحث جذاب کتاب اند. بررسی کارکردهای سیاسی و فرهنگی تاریخ نگاری فارسی و نیز مقایسه بینش مورخان فارسی زبان با نگرش تاریخ نگاران اروپا، به ویژه در قرون وسطا، دیدگاه گسترده‌تری را درباره موضوع کتاب در اختیار خوانندگان علاقه‌مند می‌گذارد.