کتاب آخر داستان اثر لیدیا دیویس نشر افق

کتاب «آخر داستان» رمانی نوشته ی «لیدیا دیویس» است که اولین بار در سال 1994 به چاپ رسید. جعبه های به اشتباه نامگذاری شده، مشکل با پرستاران موقت، یادداشت های گیج کننده—این ها از جمله مشکلاتی هستند که راوی بی نام و نشان کتاب «آخر داستان» با آن ها مواجه است؛ کسی که در تلاش است تا خاطرات خود از یک رابطه ی عاشقانه را به یک رمان تبدیل کند. او با شفقت، لطافت طبع و چیزی که صداقت به نظر می رسد، به دنبال فهمیدن این است که واقعا از خودش و گذشته اش چه می داند. مخاطبین اما پس از مدتی، به همراه او، به این موضوع فکر می کنند که با توجه به ماهیت گذرا و تغییرپذیر خاطرات و ادراک انسان، هر روایت بیرون کشیده شده از دل گذشته ممکن است فقط وهم و خیال باشد. در بخشی از کتاب «آخر داستان» می‌خوانیم: «اولین‌باری که گفتم عاشقش هستم، بدون یک کلمه حرف خیلی متفکرانه فقط نگاهم کرد، انگار داشت حرفم را مزه‌مزه می‌کرد. آن موقع درنگش را نفهمیدم. کلمات تقریبا خلاف میل خودم از دهنم پریدند بیرون و او جوابی نداد. الان گمان می‌کنم اگر او برای گفتن همین جمله به من، آن‌قدر دقت کرده، احتمالا خیلی عمیق‌تر از آن‌که من عاشقش بودم عاشقم بوده