کتاب راشومون و هفده داستان دیگر اثر دیونوسکه آکتاگاوا

زبان شیوای آکتاگاوا در بیان نابسامانی‌های روحی و بی‌عدالتی‌های اجتماعی، دلپذیر، تکان‌دهنده و بی‌نهایت تأثیرگذار است. فضای به کار گرفته شده، شیوه روایت و توصیف‌های دقیق او از لایه‌های پنهان ذهن آدمی به گونه‌ای است که خواننده را با خود به همراه می‌برد و تا پایان نفس‌گیر هر داستان ادامه می‌یابد. با وجود این، سرانجام نیک و بد هر یک از آن‌ها همچون بارانی است که زنگار غم از آیینه دل انسان‌ها می‌شوید و در برداشت آن‌ها از هستی، افقی نو می‌گشاید. آکتاگاوا در هر یک از داستان‌هایش متفاوت و غیرقابل پیش‌بینی است و این خود گواهی بر این حقیقت است که او علی‌رغم عمر کوتاه خویش فراتر از زبان قرار دارد. آکتاگاوا دیونوسک در ژاپن نویسنده‌ای با جایگاه ملی است. اگر برای انتخاب ده نویسنده برتر ملی از پیدایش دوره نوین در 1868 رأی‌گیری به عمل آید، بدون شک آکتاگاوا یکی از آنان خواهد بود. او حتی می‌تواند در میان پنج نفر نخست قرار گیرد. مهم‌ترین ویژگی آثار آکتاگاوا سبک بسیار عالی اوست. روانی زبان آکتاگاوا بهترین ویژگی سبک اوست؛ هیچ‌گاه در جا نمی‌زند، بلکه همچون موجودی زنده به پیش می‌رود. پرویز همتیان بروجنی به سال 1330 در خانواده‌ای از طبقه متوسط به دنیا آمد و در سال 1372 با درجه دکترای داروسازی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل گردید. پرتره اثر نیکلای واسیلویچ گوگول، شب‌های روشن و پنج داستان دیگر اثر فئودور میخائیلویچ داستایوسکی، داستان‌های کریسمس اثر چارلز دیکنز و رقص مرگ اثر یوهان اوگوست استریندبرگ چهار ترجمه از وی هستند که بین سال‌های 1383 تا 1390 به چاپ رسیده‌اند. آثار انتخاب شده از سوی این مترجم بیشتر به مرگ و زندگی، لایه‌های پنهان ذهن، تضادهای درونی و نقاط قوت و ضعف انسان‌ها می‌پردازد.