کتاب از دریچه ماه اثر فریدون مشیری نشر چشمه

مجموعه شعر «از دریچه ماه» سروده‌ی فریدون مشیری است. فریدون مشیری (1379 - 1305) سرودن شعر را از نوجوانی و تقریبا از پانزده سالگی آغاز کرد. اولین مجموعه‌ی شعرش با نام «تشنه‌ی توفان» در 28 سالگی او با مقدمه‌ی محمدحسین شهریار و علی دشتی در 1334 به چاپ رسید. عبدالحسین زرین‌کوب در باره‌ی شعر مشیری می‌نویسد: «در طی سال‌ها شاعری، فریدون از میان هزاران فراز و نشیب روز، از میان هزاران شور و هیجان و رنج و درد هر روزینه آن چه را به روز تعلق دارد، به دست روزگاران می‌سپارد و به قلمرو افسانه‌های قرون روانه می‌کند. چهل سالی – بیش و کم – هست که او با همین زبان بی‌پیرایه‌ی خویش، واژه واژه با همزبانان خویش همدلی دارد... زبانی خوش‌آهنگ، گرم و دلنواز. خالی از پیچ و خم‌های بیان ادیبانه‌ی شاعران دانشگاه‌پرورد و در همان حال خالی از تاثیر ترجمه‌های شتاب‌آمیز شعرهای آزمایشی نوراهان غرب.» شعری از این مجموعه: «خاموشی و من می‌شنوم زمزمه‌هایت/ جاری‌ست مگر در همه آفاق صدایت/ آفاق صدایت همه بارانی و غمناک/ کی می‌کند این گریه خاموش رهایت» کتاب از دریچه ماه را نشر «چشمه» منتشر کرده است.