کتاب رمان وارثان اثر ویلیام جرالد گلدینگ

ویلیام جرالد گلدینگ در نوزدهم سپتامبر سال 1911 در شهرک بندری ماهیگیری نیوکی در کورنوال انگلستان در منزل مادربزرگش چشم به جهان گشود. گلدینگ به‌عنوان یک رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و شاعر که بیشترین شهرت خود را مرهون رمان "سالارمگس‌ها" می‌باشد در سال 1983 به‌علت خلق این اثر فاخر برنده جایزه نوبل ادبی گردید. در سال 1980، نیز جایزه بوکر در ادبیات به‌خاطر رمان"مناسک عبور" که اولین کتاب مجموعه سه‌گانه ادبی او تحت‌عنوان" تا پایان‌های زمین" که شامل " مناسک عبور"(1980) "ربع‌های نزدیک" (1987) و " گرمای عشق" (1989) بود، به وی اهدا گردید. در داستان وارثان گلدینگ دو گروه غیرمتجانس با سرشتی کاملاً متفاوت از انسان‌های معصوم و خیراندیش اولیه که همان نئاندرتال‌ها می‌باشند و اولین انسان‌های مدرن را ترسیم می‌نماید که گروه دوم با سرشتی شیطانی سعی بر تفوق بر گروه اول دارد. در حقیقت، گلدینگ در این داستان دو وجه بی‌گناهی، معصومیت و سبوعیت و گناه را با نثری به ظاهر ساده، ولی بسیار عمیق به تصویر می‌کشد. تصویری که وی از انسان‌های اولیه (نئاندرتال‌ها) ارائه می‌نماید تصویر انسان‌هایی است که هرگز در بحرانی‌ترین لحظات زندگی به هیچ نوع از سبوعیت و خوی دد منشی روی نمی‌آورند و حتی این بحرا‌ن‌ها را با خیراندیشی، اجتناب از پلیدی، سادگی و صفای باطنی پشت سر می‌گذارند. آنها هرگز دست به خون‌ریزی نزده، به خشونت متوسل نشده، طبیعت را نابود نکرده و هرگز به هم‌نوعان خود آسیب نمی‌رسانند و حتی زمانی‌که با اولین انسان‌های مدرن که خون‌ریزی نموده و اعمال زشت و جنایت‌کارانه انجام می‌دهند روبه‌رو می‌شوند از شیوه زندگی به دور از خشونت، خون‌ریزی و جنایت خود دست برنداشته و همان مسیر را ادامه می‌دهند. اگرچه آنها از نظر ظاهری، فیزیکی، جسمی و بعضی رویکردها شباهت زیادی به حیوانات دارند، اما همواره عشق به هم‌نوع، محبت و صمیمیت که لازمه یک زندگی مسالمت‌آمیز در جامعه انسانی می‌باشد را در کلیه رفتارهای خود و در تمام حالات از خود بروز می‌دهند که گویا مفاهیمی غیر از این ملکات انسانی برای آنها مفهوم نبوده و با آن آشنا نیستند.