کتاب تنها من 2 اثر سیمین شیردل

کتاب «تنها من 2» نوشته‌ی «سیمین شیردل» است. در بخشی از داستان می‌خوانیم: «سیاهی بود و دود، در میان هجوم مه‌آلود توهماتم، نوری سبز و درخشنده چون لبه تیز شمشیری بران از میان تاریکی گذشت و به یکباره محو شد! خدایا خوابم یا بیدار؟ در این فضای روحانی در این مکان عاری از هر ناپاکی من را به سوی چه هدایت می­‌کنی... به سوی زندگی یا مرگ؟ صدای همهمه گوشم را آزار می‌­داد و من رو از حال خوش و ناخوشی که داشتم به بیراهه نبودن­‌ها پرتاب می‌­کرد. صدایی بم شنیده می‌­شد "خبر دادین به اوژانس، این جوون غش کرده؟" "آره خبر دادیم الان می رسن." "آخه چش شده؟" "نمی‌دونم یهو افتاد و بیهوش شد!" "شاید صرع داره. خدا شفاش بده جوون مردم رو، چند وقتی میشه  این جا دخیل بسته!" راه باز کنید اومدن!!! کمک کنید بلندش کنیم... یاعلی... یاعلی. بلند شو امیر علی، پاشو خسته‌­م کردی... صد دفعه گفتم شب دیر  نیا، با این لات و لوتا اینور و اونور نگرد... می­ترسم آخر، کار دست خودت بدی. این جماعت امروز دوستن فردا که زبونم لال بدبخت و روسیاه شدی می­شن دشمن! مامان یکریز حرف می­‌زد و در واقع غر می‌زد و در حال جمع کردن لنگه جوراب‌های این طرف و اون طرف افتاده و تی‌شرت‌­ها و شلوارهای احیانا کثیف بود. همه رو تک تک وارسی می‌کرد. سی‌دی­‌های  کف اتاق رو که بی­رحمانه به هر طرف پرت کرده بودم رو جمع و جور کرد و در همان حال هم ماموریت صدا زدن من رو از یاد نمی‌­برد "امیر علی پاشو، الان اون بنده خدا منتظر توست. یا مسافر قبول نکن یا قبول می­کنی مردم و تو گرما و سرما منتظر نزار." از بی‌توجهی من با صدای بلندتری ادامه داد "چرا این قدر اذیتم می‌کنی... خدا رو خوش میاد! بلند شو. صبح اول صبحی شدی عذاب علیم. هر روز همین بساطه!" بعد از این که تهدید آخرش رو هم کرد و از اتاق بیرون رفت "من رفتم پایین زود بیا ناشتایی بخور وگرنه شیرم رو حلالت نمی‌کنم.» کتاب حاضر را انتشارات «پرسمان» منتشر کرده است.